Ik schets even de volgende situatie:
Je bent een slechte slaper, je hebt een gesprek met anderen in gesprek over het onderwerp ‘slapeloosheid’. Hoe benadruk jij jezelf in dat gesprek?
Iets in de trant van : ‘Ik ben al jaren een slechte slaper?’ of ‘goed slapen zal mij wel nooit gaan lukken?’
Met deze uitspraken en gedachten raak je de kern aan van het blijven bestaan van chronische slapeloosheid. Het beeld en de gedachten die je van jezelf hebt op het gebied van slapen bepaald wat er op dit gebied gebeurd.
Met een mooi Engels woord noemen we dit: self-fulfilling prophecy ofte wel: je krijgt wat je denkt en verwacht.
Je kunt je principe van self-fulfilling prophecy negatief benaderen, je kunt het ook omkeren en er een positieve draai aangeven.
Er ontstaat een betere basis voor een goede slaap door anders naar jezelf te gaan kijken.
Door jezelf constant een slechte slaper te noemen geef je dit probleem een label.
Dit labelen heeft een krachtige werking met als gevolg dat je er naar gaat handelen.
Het label veranderen van slechte slaper in een ‘tijdelijke’ slechte slaper maakt de druk al minder groot.
Het probleem van slapeloosheid kun je niet ontkennen, maar het neemt minder bezit van je.
Als je in je hoofd slapeloosheid maakt van iets wat bij je hoort dan wordt het ook echt een deel van jou. Het loslaten en ervan gaan herstellen wart op deze manier extra moeilijk.
Om het slechte slapen te keren kan dit een mooie eerste stap zijn.
